Muzeum Historyczne Miasta Tarnobrzega zaprasza do obejrzenia nowej wystawy pt. „Ojciec i Syn, malarstwo Marian i Jacka Konarskich”.
Bilet wstępu – 4 zł
Wystawa czynna do 31 marca 2019 r.
MARIAN KONARSKI
Urodził się 8 grudnia 1909 roku w Chrzanowie, skąd z całą rodziną przeniósł się do Krakowa. W 1928 roku rozpoczął studia w krakowskiej ASP na Wydziale Malarstwa. Jego nauczycielami byli między innymi Władysław Jarocki i Xawery Dunikowski. Z akademią wziął rozbrat gdy spotkał na swojej drodze Stanisława Szukalskiego, stając się jednym z pierwszych jego uczniów. Mistrz nadał mu miano „Marzyna z Krzeszowic Konarskiego” i uczynił Szczepowym Szczepu Rogate Serce. Był wszechstronnie uzdolniony, próbując z powodzeniem swoich sił także jako poeta. Styl Konarskiego pełen metafor i alegorii, prowadził do zdominowania formy jego dzieł kosztem treści. Całe życie wierny malarstwu realistycznemu, najlepiej wyrażonemu w portretach i scenach alegorycznych. Niepomny zakazom Szukalskiego, jako jeden z pierwszych szczepowców zaczął także malować obrazy olejne. W 1933 roku w Zachęcie miała miejsce jego pierwsza wystawa indywidualna. Jego drogi z Szukalskim formalnie rozeszły się w 1937 roku, jednak w kontakcie z Mistrzem pozostawał aż do śmierci tego ostatniego. Wojna i okupacja stanowiły dla Konarskiego jeszcze trudniejszy sprawdzian jego zasad i postaw. Artysta wstąpił w szeregi Armii Krajowej, gdzie jego talent plastyczny wykorzystany został przy wyrabianiu fałszywych dokumentów. Powojenna rzeczywistość nie była realizacją jego marzeń, nie chcąc jej firmować skazywał się na życie na uboczu. Osiadł w swoim domu w Krzeszowicach i żył z malowania polichromii kościołów. Nie odsunął się jednak od twórczości typowo malarskiej, realizując w latach 50-tych i 60-tych XX wieku szereg cyklów obrazów olejnych i gwaszy. Powrócił także do rozpoczętej jeszcze przed wojną pracy rzeźbiarskiej, projektując kilka pomników. Konarski zmarł 30 października 1998 roku. Jego prace obecnie „na nowo odkryte”, wystawiane są w największych polskich galeriach. Za motto jego długiego życia mogą służyć napisane w liście do tarnobrzeżanina, Mariana Ruzamskiego zdania: „Czuję się samotny w swych dążeniach. Prawie nikt mnie nie rozumie i tak przedstawiam się w całości: z zaletami i tą buńczucznością i zachłannością sztuki i świata i życia. Upiłem się tym do nieprzytomności”.
JACEK KONARSKI
Urodził się w 1945 roku, w 1968 roku ukończył Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Jest synem wybitnego malarza Mariana Konarskiego – ucznia Józefa Mehoffera i Stanisława Szukalskiego, autora kilkudziesięciu polichromii kościelnych. Reprezentuje kierunek malarstwa realistycznego opartego na szkołach starych mistrzów. Specjalizuje się w tworzeniu polichromii kościelnych oraz obrazów o tematyce sakralnej. Swoje prace wystawiał m.in. w Pałacu Sztuki w Krakowie, BWA w Sandomierzu, Chrzanowie i Krzeszowicach. Jego ważniejsze polichromie znajdują się w parafiach: Lwówek Śląski, Złoty Stok, Krosno, Libiąż, Zembrzyce, Jabłonka, Kęty, Zubrzyca, Stryszawa, Osielec, Bulowice, Dankowice, Bestwina, Palcza, Rybarzowice, Zabierzów koło Krakowa, Czaniec, Nowa Biała, Bujaków. W latach 2002–2004 wykonał osiemnaście obrazów dla zakonu cystersów w Mogile.